Παρέμβαση του ευρωβουλευτή ΣΥ.ΡΙΖ.Α. – Προοδευτική Συμμαχία – GUE/NGL, Κώστα Αρβανίτη, μέλους της Επιτροπής Απασχόλησης και Κοινωνικών Υποθέσεων (EMPL) του Ε/Κ, στο πλαίσιο της σημερινής συνεδρίασης με θέμα την αλιεία του μέλλοντος & τη δημιουργία νέων θέσεων εργασίας στον κλάδο:
Να γίνει προτεραιότητα της ΕΕ η Εκπαίδευση και η Ασφάλεια των εργαζομένων στην Αλιεία
Πανευρωπαϊκή πιστοποίηση για την επαρκή εκπαίδευση των μελών του πληρώματος στα αλιευτικά σκάφη αλλά και ενεργή στήριξη των εργαζόμενων σ’ αυτά με επιδοτούμενες εκπαιδευτικές διαδικασίες σε νεκρές περιόδους προτείνει ο Κώστας Αρβανίτης.
Ο Ευρωβουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ – Προοδευτική Συμμαχία και μέλος της GUE/NGL, παρεμβαίνοντας στη συνεδρίαση της Επιτροπής Απασχόλησης και Κοινωνικών Υποθέσεων (EMPL) του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου ως σκιώδης εισηγητής της Ευρωομάδας της Αριστεράς, αναφέρθηκε στον κρίσιμο ρόλο της εκπαίδευσης των εργαζομένων στην Αλιεία, τόσο για την δική τους ασφάλεια, και την προστασία της ίδιας τους της ζωής, όσο και για την προστασία του οικοσυστήματος και των αλιευμάτων.
Μάλιστα, προαναγγέλλοντας σχετικές τροπολογίες, σκιαγράφησε ένα ολοκληρωμένο πλαίσιο για την εκπαιδευτική αυτή διαδικασία (επιδοτούμενα από κοινοτικούς πόρους σεμινάρια σε νεκρές περιόδους) και υποστήριξε την ανάγκη να συνδεθεί το αξιόπλοο των αλιευτικών σκαφών με την πιστοποίηση της επαρκούς εκπαίδευσης του πληρώματος.
Η πρόταση του Κώστα Αρβανίτη, στην οποία αναφέρθηκε θετικά στο κλείσιμό του ο Πολωνός εισηγητής, γίνεται στο πλαίσιο της συζήτησης για την προσέλκυση νέων εργαζομένων στην Αλιεία. Η Αλιεία είναι μια δραστηριότητα κρίσιμη όχι μόνο για την Οικονομία των χωρών της ΕΕ, κυρίως των παράκτιων περιοχών, αλλά και για την περιβαλλοντική ισορροπία. Είναι όμως και μια δραστηριότητα με σκληρές και επικίνδυνες συνθήκες εργασίας για συχνά χαμηλά αμειβόμενους εργαζόμενους, η αναβάθμιση της θέσης των οποίων δεν μπορεί παρά να αποτελεί προτεραιότητα.
Η τοποθέτηση του ευρωβουλευτή:
Καταρχήν θα ήθελα να ευχαριστήσω τον κ. Ντούντα για τη γνωμοδότηση του, επί της οποίας, επιτρέψτε μου να συμπληρώσω κάποιες προτεραιότητες που θεωρώ σημαντικές και προς την κατεύθυνση των οποίων θα κινηθώ με τις τροπολογίες και ακούγοντας και τις εισηγήσεις και τις τοποθετήσεις άλλων συναδέλφων από άλλες πολιτικές ομάδες, ιδιαίτερα του δημοκρατικού τόξου, θα έλεγα ότι μπορούμε να βρούμε μια κοινή βάση δεδομένων για να προχωρήσουμε
Η εκπαίδευση και η κατάρτιση των αλιέων πρέπει να εξασφαλιστεί μέσα από μια κοινή πλατφόρμα για όλα τα κράτη-μέλη. Και αυτή, πρέπει να περιλαμβάνει την ασφάλεια στο πλοίο, τη γνώση της θάλασσας, αυτό που εμείς οι Έλληνες λέμε “ναυτοσύνη”, την προστασία του οικοσυστήματος, αλλά και την προστασία των αλιευμάτων – για την αειφορία που επιδιώκουμε όλοι μας.
Η εκπαίδευση αυτή να είναι επιδοτούμενη, χρηματοδοτούμενη από την Ένωση, προσβάσιμη για όλους τους αλιείς, η συμμετοχή των οποίων θα πρέπει με κάθε τρόπο να ενθαρρύνεται, και να πραγματοποιείται τους λεγόμενους “νεκρούς” μήνες της αλιείας. Με την λογική σεμιναρίων ή μικρών σχολείων, με υποχρεωτική πιστοποίηση για ένα τουλάχιστον μέλος του πληρώματος, με την οποία θα συνδέεται και η άδεια απόπλου του σκάφους. Αυτό δεν μπορεί να γίνει από την μία μέρα στην άλλη. Να βάλουμε ένα χρονοδιάγραμμα, στα πρώτα δυο, τρία χρόνια, μέχρι το σύνολο των ανθρώπων να έχουν μπει στη διαδικασία εκπαίδευσης για την ασφάλειά τους καταρχήν, αλλά και για το περιβάλλον.
Να δοθούν χειροπιαστά κίνητρα για την προσέλκυση νέων ανθρώπων στο επάγγελμα: αύξηση των αμοιβών, βελτίωση των συνθηκών εργασίας στο πλοίο, και να δούμε δεσμεύσεις για τα ζητήματα αυτά! – να μην εξαντλήσουμε τη δουλειά μας δηλαδή στην διατύπωση καλών προθέσεων!
Κλείνοντας, κυρίες και κύριοι, η θάλασσα είναι πηγή ζωής του πλανήτη. Δε λέω κάτι καινούργιο. Το καινούργιο θα έρθει αν αποφασίσουμε να στηρίξουμε ολόκληρο τον κύκλο εργασιών – και κουλτούρας – γύρω της. Συμφωνώ, η θάλασσα και η ναυτοσύνη είναι κομμάτι του πολιτισμού μας, του ευρωπαϊκού πολιτισμού, ποσό μάλλον για εμάς τους Έλληνες. Θα ήθελα λοιπόν να αποδεχτούμε τον κομβικό ρόλο ως τροφού της ανθρωπότητας και να προχωρήσουμε και να στηρίξουμε τα καρνάγια, τη διατήρηση των παραδοσιακών σκαφών, τον εκσυγχρονισμό των λιμανιών.
